Μην τα παρατάς ποτέ ...

Μέρες κρίσης, μέρες δυσκολιών, μέρες που κάνουμε ότι μπορούμε για να ζήσουμε. Ξεχνάμε τα πραγματικά θέλω μας και ασχολούμαστε με τα πρέπει, κυρίως για να μπορέσουμε να ζήσουμε τους εαυτούς αλλά και τις οικογένειες μας.

Οι επιλογές που κάνουμε καμιά φορά μπορεί να μην ανταποκρίνονται στις επιλογές που θα κάναμε για να πραγματοποιήσουμε εκείνο το όνειρο που είχαμε στην ηλικία των 10 ετών, των 17 ετών κοκ. Γιατί όμως παραιτηθήκαμε από το να ελπίζουμε; Γιατί κάνουμε πράγματα τα οποία δεν είναι πραγματικά εμείς;

Οι καιροί και  οι κοινωνίες αλλάζουν και για να επιβιώσει κανείς πρέπει να προσαρμοστεί. Αλλά όταν η προσαρμογή μας κάνει σκυθρωπούς, μας κάνει να μελαγχολούμε τι μας προσφέρει;

Ας ξαναγυρίσουμε πίσω σκεφτόμενοι τι είναι αυτό που πραγματικά θέλουμε και κυνηγώντας το ίσως τα καταφέρουμε να έχουμε τη ζωή που πάντα ελπίζαμε πως θα είχαμε.

 Δυσκολίες, αντιξοότητες σίγουρα θα συναντήσουμε στο δρόμο διεκδικώντας το δικό μας όνειρο. Ο καθένας δικαιολογημένα φοβάται για να μην αποτύχει, για να μην πληγωθεί, για να μην φθαρεί η αξιοπρέπεια και ο εγωισμός του, αλλά αν δεν πέσεις πως θα σηκωθείς; Πως θα μάθεις να αγωνίζεσαι για εκείνο το όνειρο που λέγαμε; Πως θα μάθεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος; Αλήθεια πως …;

Μπορεί να αναρωτηθείς γιατί τα γράφω αυτά; Για τον λόγο πως έχουμε αλλοτριωθεί σε κάτι που δεν νομίζω πως μας αξίζει. Σαφώς αυτή η σκέψη δεν ανήκει για όλους. 

Η ζωή έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα, αλλά το θέμα είναι θες ΕΣΥ να ανέβεις όλα τα σκαλοπάτια της;!!! 
Μην φοβάσαι ... θα τα καταφέρεις!!!