Ταχυλαλία

Ταχυλαλία 

 Η ταχυλαλία αποτελεί μια διαταραχή της ροής του λόγου. Η άρθρωση του παιδιού και αντίστοιχα του ατόμου δεν είναι καθαρή, και εντούτοις η ομιλία γίνεται γρήγορη, συνάμα και οι λέξεις προφέρονται γρηγορότερα και πολλές φορές παραποιημένα, οδηγώντας σε μια "δύσκολη" επικοινωνία, ομοίως και της ιδέας πως ο ίδιος ο ομιλητής δεν μπορεί να αναπνεύσει από τον ρυθμό της ομιλίας του.

 Στην περίπτωση της ταχυλαλίας, ο λόγος γίνεται ορμητικός, βιαστικός και ακατανόητος όπως επισημαίνει και ο Arnold.

 Πολλοί είναι εκείνοι μεταξύ του West, που πιστεύουν πως η ταχυλαλία είναι ρίζα του τραυλισμού. Άλλοι βέβαια, όπως ο Arnold,την ορίζουν ως (εκ γενετής) αδυναμία της σωστής εκφραστικής και αρθρωτικής ικανότητας. 

 Επιπρόσθετα, έχει παρατηρηθεί πως η ομιλία δεν μπορείι να παρακολουθήσει το ρυθμό της σκέψης. Στην ουσία η σκέψη δεν μπορεί να εκφραστεί ταυτόχρονα με λόγια, διότι ο χρόνος του ρυθμού της σκέχης και της ομιλίας δεν τέμνονται.

 Οι επιπτώσεις της μπορούν να εμφανιστούν τόσο στον προφορικό, όσο και στον γραπτό λόγο. Στον γραπτό λόγο μπορεί να αποδοθεί με ελλείψεις γραμμάτων και αλλοιώσεις λέξεων, ενώ στον προφορικό πέρα από τον γρήγορο ρυθμό της ομιλίας, παρατηρείται ένας άστατος ρυθμός στην προφορά λέξεων, αλλά και των μεταξύ τους κενών. 

 Ο ομιλητής, που έχει διαγνωστεί με ταχυλαλία, προφέρει 20-30 ήχους και άνω/δευτερόλεπτο, σε αντίθεση με έναν απλό ομιλητή, ο οποίος προφέρει 10-12ήχους/δευτερόλεπτο. 

Τα συμπτώματα της ταχυλαλίας σύμφωνα με τον Seeman (1974) είναι τα ακόλουθα : 

• κόβονται απότομα - επισπεύονται οι μεγάλες λέξεις και συνακόλουθα και οι προτάσεις.
• παραλείπονται συλλαβές ή επαναλαμβάνονται (φαινόμενο που παρατηρούμε και στον τραυλισμό).
• η χρήση των συμφώνων είναι περιορισμένη και η προφορά των φθόγγων αλλοιωμένη. 
• η άρθρωση δεν συμβαδίζει με τους κανόνες της σωστής άρθρωσης. 

 Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ταχυλαλίας είναι ένας συνδυασμός από παιδαγωγικές και ψυχολογικές ασκήσεις, οι οποίες έχουν ως στόχο να ενισχύσουν τον ακουστικό έλεγχο του ίδιου του ομιλητή αλλά και να τον βοηθήσουν να κατακτήσει έναν νέο τρόπο ομιλίας.

 Η θεραπευτική αντιμετώπιση ανάγει δυσκολίες, διότι τα ίδια τα άτομα δεν έχουν κατανοήσει τον βιαστικό - γοργό ρυθμό της ομιλίας τους. 
Παράλληλη, θεραπευτική προσέγγιση είναι η εκπαίδευση του ατόμου με γυμναστική - μουσική - ρυθμική και μουσικορυθμική, έτσι ώστε  αρχικά να μάθει να ελέγχει το σώμα του (γυμναστική), μετέπειτα μέσω της ρυθμικής, να μάθει να καλλιεργεί την αυτοκυριαρχία του, μέσω της μουσικής - του τραγουδιού να μάθει να ελέγχει τις αναπνοές του και το ρυθμό της ομιλίας του. Επιπλέον, η μαγνητοφώνηση της ομιλίας του ατόμο παρατηρείται για την ευαισθητοποίηση του ίδιου του ατόμου να προσπαθεί να ελέγχει την ροή του λόγου του.

 Υπάρχουν πολλές θεραπευτικές οδοί, τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιήσει ο θεραπευτής, έτσι ώστε να προσελκύσει τον θεραπευόμενο, ώστε μαζί να επιτύχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. 

 Τέλος, δεν πρέπει να αγνοούνται άλλες δυσκολίες που μπορεί να εμφανίσει το παιδί, αλλά και να μην συγχέεται η ταχυλαλία με τον τραυλισμό και λοιπές αρθρωτικές δυσκολίες. 

Ηλεκτρονικές Πηγές

• http://www.koursari.gr
• http://www.logotherapeia-gm.gr
• http://www.iator.gr