Οι Διαταραχές Αυτιστικούς Φάσματος σκιαγραφούν μια δια βίου κατάσταση, όπου εμφανίζονται ελλείμματα και περιορισμοί στην κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, την φαντασία, καθώς και στην εμφάνιση στερεοτυπικών συμπεριφορών. Η συμπτωματολογία ποικίλει, καθώς και ο βαθμός των συμπτωμάτων, γι’ αυτό αποδίδεται με τον όρο φάσμα. Περιπτώσεις, όπου υπάρχει αδυναμία έκφρασης των δυσκολιών είτε λόγω γλωσσικών περιορισμών είτε λόγω ευρύτερων ελλειμμάτων, τα παιδιά εμφανίζουν επιθετικές συμπεριφορές, οι οποίες προβληματίζουν το οικείο τους περιβάλλον και αναζητούνται τρόποι αντιμετώπισης (Φρανσίς, 2012). Συνήθεις τρόποι αντιμετώπισης είναι οι γνωστικές και συμπεριφορικές προσεγγίσεις (ενδεικτικά TEACCH , A . B . A ), οι μέθοδοι εναλλακτικής επικοινωνίας ( PECS , MAKATON , Νοηματκή γλώσσα), οι ψυχο-εκπαιδευτικές προσεγγίσεις, προσεγγίσεις αλληλεπίδρασης, οι εκπαιδευτικές παρεμβάσεις, καθώς και οι παρέμβασης όπως η αισθητηριακή ολοκλήρωση, η δραματοθεραπεία, η χοροθεραπεία, η μ
- Λήψη συνδέσμου
- X
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές